நீங்கள் கண்டுபிடிக்கும் அறிவியல் கண்டுபிடிப்பு உங்களுக்கு எதைத் தரும்.புகழைத் தரும்.பணத்தைத் தரும்.இன்னும் வேறு என்னவெல்லாம் அது தரும் ?
Nicholas Leblanc என்னும் பெயரை எப்படி உச்சரிப்பது என்று கண்டிபிடிக்க முடியாததால்.நான் ’லீப்லான்’ என்றே உச்சரிக்கிறேன்.
கந்தகம் (Sulphur) ஆதிகாலத்திலிருந்தே மனிதன் உபயோகிக்கும் தனிமம்.அதை வெடிப்பதற்கும் எரிப்பதற்கும் மட்டுமே உபயோகித்தனர்.
அதன் பிறகு கந்தக அமிலம் கண்டுபிடித்தனர் (Sulphuric acid).இது கெமிஸ்டிரி உலகத்தில் இன்னொரு முக்கியமான நிகழ்வாகும்.
இந்த சமயத்தில் சோப்பு தயாரிக்கும் நிறுவனங்களுக்கு ’காரம்’ (Alkali) அதிகம் தேவையாயிருந்தது.எது அதிகத் தேவையோ அதைக் செய்யும் முறையை கண்டுபிடிக்க போட்டிகள் இருக்கும் என்ற முறையில் காரம் கண்டுபிடிக்க போட்டியிருந்தது.
எல்லோரும் அதைப் பற்றிய ஆராய்ச்சியை செய்து கொண்டு இருந்தனர்.அதிலும் ’சோடியம் கார்பினைடு காரம்’ கம்பெனிகளால் அதிகம் விரும்பப்பட்டது.ஆனால் அதை செய்ய முடியவில்லை.கொஞ்சமாகத்தான் செய்ய முடிந்தது.
1737 ஆம் ஆண்டு சோடா ஆஷ்( சோடியம் கார்பனைடு என்னும் சோப்பு கம்பெனிக்காரர்களால் காதலிக்கபட்ட கெமிக்கல்) மற்றும் உப்பு (Nacl என்னும் நாம் வீட்டில் உபயோகிக்கும் உப்பு) என்ற இந்த இரண்டு கெமிக்கலும் சோடியத்தில்(தனிமம்) இருந்து வந்தவைகள்தான் என்று மொன்சியூ (Monceu) விஞ்ஞானி கண்டுபிடித்தார்.
1772 இல் ஸ்வீடன் நாட்டு விஞ்ஞானி ஸ்கிலீ (Scheele) என்பவர் சல்பூரிக் அமிலத்தை உப்போடு கலந்தால் சோடியம் சல்பேட் கிடைக்கும் என்று கண்டுபிடித்தார். (நமக்குத் தேவை சோடியம் கார்பனைடு அத கண்டுபிடிக்கிறதுக்குதான் ஒவ்வொன்னா வருது).
பிரிட்டன் விஞ்ஞானி ஜேம்ஸ் கெயர் (James keir) கண்டுபிடிக்கப்பட்ட சோடியம் சல்பேட்டுடன், சோடியம் ஹைடிராக்சைடை (Slacked lime) சேர்த்தார்.சோடியம் கார்பனைடு கிடைதது.அதனுடன் கிரியா ஊக்கியாக நிலக்கரியையும் இரும்பையும் உபயோகித்தார்.
கெமிக்கல் ரியாக்சனில் பங்கேற்காது ஆனால் துரித்தப்படுத்தவோ அல்லது மெல்ல நடக்கச்செய்வதோ கிரியா ஊக்கி (Catalyst) என்போம்.
இன்னொரு வாட்டி வரேன்.
சோடியம் கார்பனைடு + சல்பியூரிக் ஆசிட் = சோடியம் சல்பேட்டு
சோடியம் சல்பேட்டு + சோடியம் ஹைடிராக்சைடு + கரி = சோடியம் கார்பனைடு
ஆனா என்னப் பிரச்சனைன்னா, சோடியம் கார்பனைடு கொஞ்சமாத்தான் கிடைச்சது.ஆனா அதுக்கான தேவை அதிகமா இருந்தது.விஞ்ஞானிகள் ஆராய்ச்சி தொடர்ந்தது.
அப்போதுதான் நம்ம ஹீரோ ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc ஒரு முறையைக் கண்டுபிடிக்கிறார்.மிகவும் எளிமையான முறை அது.
சோடியம் சல்பேட்டு + சோடியம் ஹைடிராக்சைடு + கரி = சோடியம் கார்பனைடு என்று பார்த்தோமில்லையா.
இதனுடன் ‘சுண்ணாம்புக் கல் ( Limestone or Chalk ) சேர்த்துப் பார்த்தார்.
மிகப்பெரிய வெற்றி கிடைத்தது.
லிப்ளானுடைய முறையால் நிறைய வாசிங் சோடா என்ற சோடியம் கார்பனைடு கிடைத்தது.அவருடைய முறை நடைமுறையில் செய்ய எளிதாய் இருந்தது.எளிதாய் இருந்தது.அளவும் நிறைய கிடைத்தது.
’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc அதற்கு பேட்டண்ட் எடுத்து வைத்துக் கொண்டார்.
’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc அவரே ஒரு பேக்டரி ஆரம்பிக்க திட்டமிட்டு, இரண்டாம் லூயிஸ் பிலிப் என்ற பிரபுவுடன் சேர்ந்து பேக்டரி ஆரம்பித்தார்.ஒரு நாளைக்கு கால் டன் சோடியம் கார்பனைடு தயாரிக்கும் தொழிற்சாலையாக வளர்ந்தது.
ஆனால் ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc யின் துரதிஸ்டம் அந்த நேரத்தில் பிரஞ்சு புரட்சி வந்தது.அந்த போராட்டக்காரர்கள் பிரபு இரண்டாம் லூயிஸை கில்லட்டின் மெசினில் வைத்து தலையை துண்டித்து கொன்றனர்.
’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc வைத்திருந்த பேடண்ட் உரிமையைப் பறித்து அது செல்லாது என்றார்கள்.அந்த முறையை யார் வேண்டுமானாலும் பின்பற்றலாம் என்றார்கள்.
ஃபிரஞ்ச் கெமிக்கல் ஜர்னலில் ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc கண்டுபிடித்த முறையை எல்லோரும் பார்க்கும் படியாக வெளியிட்டார்கள்.
ஆனால் ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc அவர் உரிமைக்காக பலமுறை போராடினார்.பல கடிதங்கள் எழுதினார்.தன்னுடைய அறிவியல் கண்டுபிடிப்பின் பேடண்ட் தனக்கே சொந்தம் என்று மனம் புழுங்கினார்.
1806 ஆம் ஆண்டு மனக்கவலையும் இறுக்கமும் அதிகமாக ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc துப்பாக்கியை எடுத்து தன்னைத் தானே சுட்டு தற்கொலை செய்து கொண்டார்.
இப்போது சொல்லுங்கள்...
நீங்கள் கண்டுபிடிக்கும் அறிவியல் கண்டுபிடிப்பு உங்களுக்கு எதைத் தரும்.புகழைத் தரும்.பணத்தைத் தரும்.இன்னும் வேறு என்னவெல்லாம் அது தரும்.
பின்குறிப்பு : Nicholas Leblanc இறந்த பிறகு Dize என்பவர் அது தான் கண்டுபிடித்த கண்டுபிடிப்பு என்று வழக்கு போட்டார்.அதை விசாரித்து Nicholas Leblanc தான் உண்மையான கண்டுபிடிப்பாளர் என்று அறிவித்தனர்.
நாம் சிறுவயதில் படிக்கும் Leblanc's Process பின்னால் ஒரு விஞ்ஞானியின் மனப்புழுக்கமும் தற்கொலையும் இருக்கிறது.
Nicholas Leblanc என்னும் பெயரை எப்படி உச்சரிப்பது என்று கண்டிபிடிக்க முடியாததால்.நான் ’லீப்லான்’ என்றே உச்சரிக்கிறேன்.
கந்தகம் (Sulphur) ஆதிகாலத்திலிருந்தே மனிதன் உபயோகிக்கும் தனிமம்.அதை வெடிப்பதற்கும் எரிப்பதற்கும் மட்டுமே உபயோகித்தனர்.
அதன் பிறகு கந்தக அமிலம் கண்டுபிடித்தனர் (Sulphuric acid).இது கெமிஸ்டிரி உலகத்தில் இன்னொரு முக்கியமான நிகழ்வாகும்.
இந்த சமயத்தில் சோப்பு தயாரிக்கும் நிறுவனங்களுக்கு ’காரம்’ (Alkali) அதிகம் தேவையாயிருந்தது.எது அதிகத் தேவையோ அதைக் செய்யும் முறையை கண்டுபிடிக்க போட்டிகள் இருக்கும் என்ற முறையில் காரம் கண்டுபிடிக்க போட்டியிருந்தது.
எல்லோரும் அதைப் பற்றிய ஆராய்ச்சியை செய்து கொண்டு இருந்தனர்.அதிலும் ’சோடியம் கார்பினைடு காரம்’ கம்பெனிகளால் அதிகம் விரும்பப்பட்டது.ஆனால் அதை செய்ய முடியவில்லை.கொஞ்சமாகத்தான் செய்ய முடிந்தது.
1737 ஆம் ஆண்டு சோடா ஆஷ்( சோடியம் கார்பனைடு என்னும் சோப்பு கம்பெனிக்காரர்களால் காதலிக்கபட்ட கெமிக்கல்) மற்றும் உப்பு (Nacl என்னும் நாம் வீட்டில் உபயோகிக்கும் உப்பு) என்ற இந்த இரண்டு கெமிக்கலும் சோடியத்தில்(தனிமம்) இருந்து வந்தவைகள்தான் என்று மொன்சியூ (Monceu) விஞ்ஞானி கண்டுபிடித்தார்.
1772 இல் ஸ்வீடன் நாட்டு விஞ்ஞானி ஸ்கிலீ (Scheele) என்பவர் சல்பூரிக் அமிலத்தை உப்போடு கலந்தால் சோடியம் சல்பேட் கிடைக்கும் என்று கண்டுபிடித்தார். (நமக்குத் தேவை சோடியம் கார்பனைடு அத கண்டுபிடிக்கிறதுக்குதான் ஒவ்வொன்னா வருது).
பிரிட்டன் விஞ்ஞானி ஜேம்ஸ் கெயர் (James keir) கண்டுபிடிக்கப்பட்ட சோடியம் சல்பேட்டுடன், சோடியம் ஹைடிராக்சைடை (Slacked lime) சேர்த்தார்.சோடியம் கார்பனைடு கிடைதது.அதனுடன் கிரியா ஊக்கியாக நிலக்கரியையும் இரும்பையும் உபயோகித்தார்.
கெமிக்கல் ரியாக்சனில் பங்கேற்காது ஆனால் துரித்தப்படுத்தவோ அல்லது மெல்ல நடக்கச்செய்வதோ கிரியா ஊக்கி (Catalyst) என்போம்.
இன்னொரு வாட்டி வரேன்.
சோடியம் கார்பனைடு + சல்பியூரிக் ஆசிட் = சோடியம் சல்பேட்டு
சோடியம் சல்பேட்டு + சோடியம் ஹைடிராக்சைடு + கரி = சோடியம் கார்பனைடு
ஆனா என்னப் பிரச்சனைன்னா, சோடியம் கார்பனைடு கொஞ்சமாத்தான் கிடைச்சது.ஆனா அதுக்கான தேவை அதிகமா இருந்தது.விஞ்ஞானிகள் ஆராய்ச்சி தொடர்ந்தது.
அப்போதுதான் நம்ம ஹீரோ ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc ஒரு முறையைக் கண்டுபிடிக்கிறார்.மிகவும் எளிமையான முறை அது.
சோடியம் சல்பேட்டு + சோடியம் ஹைடிராக்சைடு + கரி = சோடியம் கார்பனைடு என்று பார்த்தோமில்லையா.
இதனுடன் ‘சுண்ணாம்புக் கல் ( Limestone or Chalk ) சேர்த்துப் பார்த்தார்.
மிகப்பெரிய வெற்றி கிடைத்தது.
லிப்ளானுடைய முறையால் நிறைய வாசிங் சோடா என்ற சோடியம் கார்பனைடு கிடைத்தது.அவருடைய முறை நடைமுறையில் செய்ய எளிதாய் இருந்தது.எளிதாய் இருந்தது.அளவும் நிறைய கிடைத்தது.
’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc அதற்கு பேட்டண்ட் எடுத்து வைத்துக் கொண்டார்.
’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc அவரே ஒரு பேக்டரி ஆரம்பிக்க திட்டமிட்டு, இரண்டாம் லூயிஸ் பிலிப் என்ற பிரபுவுடன் சேர்ந்து பேக்டரி ஆரம்பித்தார்.ஒரு நாளைக்கு கால் டன் சோடியம் கார்பனைடு தயாரிக்கும் தொழிற்சாலையாக வளர்ந்தது.
ஆனால் ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc யின் துரதிஸ்டம் அந்த நேரத்தில் பிரஞ்சு புரட்சி வந்தது.அந்த போராட்டக்காரர்கள் பிரபு இரண்டாம் லூயிஸை கில்லட்டின் மெசினில் வைத்து தலையை துண்டித்து கொன்றனர்.
’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc வைத்திருந்த பேடண்ட் உரிமையைப் பறித்து அது செல்லாது என்றார்கள்.அந்த முறையை யார் வேண்டுமானாலும் பின்பற்றலாம் என்றார்கள்.
ஃபிரஞ்ச் கெமிக்கல் ஜர்னலில் ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc கண்டுபிடித்த முறையை எல்லோரும் பார்க்கும் படியாக வெளியிட்டார்கள்.
ஆனால் ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc அவர் உரிமைக்காக பலமுறை போராடினார்.பல கடிதங்கள் எழுதினார்.தன்னுடைய அறிவியல் கண்டுபிடிப்பின் பேடண்ட் தனக்கே சொந்தம் என்று மனம் புழுங்கினார்.
1806 ஆம் ஆண்டு மனக்கவலையும் இறுக்கமும் அதிகமாக ’லீப்லான்’ Nicholas Leblanc துப்பாக்கியை எடுத்து தன்னைத் தானே சுட்டு தற்கொலை செய்து கொண்டார்.
இப்போது சொல்லுங்கள்...
நீங்கள் கண்டுபிடிக்கும் அறிவியல் கண்டுபிடிப்பு உங்களுக்கு எதைத் தரும்.புகழைத் தரும்.பணத்தைத் தரும்.இன்னும் வேறு என்னவெல்லாம் அது தரும்.
பின்குறிப்பு : Nicholas Leblanc இறந்த பிறகு Dize என்பவர் அது தான் கண்டுபிடித்த கண்டுபிடிப்பு என்று வழக்கு போட்டார்.அதை விசாரித்து Nicholas Leblanc தான் உண்மையான கண்டுபிடிப்பாளர் என்று அறிவித்தனர்.
நாம் சிறுவயதில் படிக்கும் Leblanc's Process பின்னால் ஒரு விஞ்ஞானியின் மனப்புழுக்கமும் தற்கொலையும் இருக்கிறது.
எதிர்பார்ப்பு இருந்தால் ஏமாற்றமும் இருக்கும்
ReplyDeleteஎதிர்பார்ப்பு இருந்தால் ஏமாற்றமும் இருக்கும்
ReplyDelete